SCENARIUSZ APELU POŚWIĘCONEGO AGRESJI
Uczeń 1: „ Sposób, w jaki ludzie radzą sobie ze swoimi uczuciami i uczuciami innych
jest decydującym kryterium przy określaniu tego, jak żyją ze sobą i jak potrafią się porozumieć.”
W atmosferze wzajemnego zaufania, życzliwości, akceptacji i miłości nie ma miejsca dla agresji.
Uczeń 2: Serdecznie witamy wszystkich na apelu poświęconym agresji. Spróbujmy na początku wyjaśnić to pojęcie , z którym często spotykamy się na co dzień. Najkrócej mówiąc agresja( przemoc) to działanie skierowane przeciwko drugiemu człowiekowi, wyrządzające innym krzywdę, a wynikające z nieumiejętności radzenia sobie z własnymi problemami.
Uczeń 1: Niestety zjawisko to staje się coraz bardziej powszechne. Spróbujmy wspólnie zastanowić się dlaczego tak jest... Przyczyną agresji są na przykład złe wzorce zachowań.
Scenka I
(dom rodzinny - kłótnia rodziców przy stole, która przeradza się w krzyk; dziecko czuje się zagubione, a potem naśladuje swoich bliskich)
- ojciec : (...) ja dziś nie mogę...
- mama 1: ja też, wszystko na mojej głowie
- ojciec : a ja niby nic nie robię ?! od rana zaczynasz kłótnie!
- mama 1 : jak zwykle nie można na ciebie liczyć!
- ojciec : daj mi spokój ( wychodzi trzaskając drzwiami)
- mama 1 : ( zaczyna płakać)
- syn 1:( nie wie , co ma robić; w końcu bierze plecak , wzdycha i wychodzi, ale w progu mówi po cichu : „ ja wam jeszcze pokażę..”
Uczeń 1:
Przyczyną agresji jest również niezaspokojona potrzeba.
Scenka II
(inny dom - rano przy śniadaniu syn domaga się kupna telefonu komórkowego)
syn 2: mamo, kup mi komórkę .
mama 2: już rozmawialiśmy na ten temat.
syn 2: ale w klasie prawie wszyscy mają, dlaczego ja mam być gorszy.
mama 2 : nie będziemy dłużej rozmawiali, nie mam czasu , moją odpowiedź znasz.
syn 2: Ale mamo...
mama 2: Daj mi wreszcie spokój i idź do szkoły, bo się spóźnisz.
Uczeń 2: Droga do szkoły - chłopiec, który przed chwilą wyszedł z domu
spotyka swoich kolegów z telefonami, którzy zaczynają mu dokuczać z
powodu braku telefonu ; chłopiec czuje się odrzucony; sytuacja
przeradza się w bójkę;
Uczeń 1:
Przyczyna agresji to napięcie wywołane stresem Scenka III: (szkoła - nauczyciel oddaje sprawdziany i negatywnie ocenia przy całej
klasie pracę uczennicy, której robi się bardzo przykro; nie wie, jak
poradzić sobie z tą sytuacją)
- nauczyciel : jak zwykle się nie popisałaś ! Znowu jedynka !
- uczennica 1: bierze kartkę, wraca do ławki i zaczyna po cichu szlochać.
Uczeń 2: Wszystkie agresywne zachowania widoczne są w szkole
(pokazane zostaną zachowania bohaterów wcześniejszych scenek)
Scenka IV:
W klasie- uczniowie zachowują się jak zawsze (jedni siedzą, drudzy rozmawiają między sobą, nauczyciel notuje coś w dzienniku)
- syn 1: (kłóci się z kolegą z ławki, krzyczy na niego) „ co ty sobie myślisz, ja ci pokażę!”,
po czym biegnie na koniec klasy popychając przy tym innych.
- nauczyciel : „siadaj natychmiast do ławki”
- syn 2: -bawi się komórką pod ławką,
- uczeń: „Proszę Pana ktoś ukradł mi komórkę. To na pewno ten ...złodziej – wskazuje palcem na syna 2.
- Uczennica: która otrzymała złą ocenę rzuca kartką i kopie plecak.
- Nauczyciel: „Proszę w tej chwili o spokój!”
PIOSENKA CZESŁAWA NIEMENA „DZIWNY JEST TEN ŚWIAT” - W TRAKCIE JEJ
TRWANIA CHODZI OSOBA Z TRANSPARENTEM „AGRESJI STOP”
Uczeń 2:
Tego typu sytuacje, które widzieliśmy przed chwilą są niestety jednymi z wielu, al nie pozwólmy, by zdominowały nasze życie. Przecież można postępować inaczej. Spróbujmy tak... Scenka I:
- ojciec: zobaczę, co się da zrobić..
- mama 1: postaraj się, proszę, chciałabym trochę odpocząć...
- ojciec : postaram się.
- Mama 1 do syna 1 : kochanie, pospiesz się, bo się spóźnisz
- Syn 1( do rodziców ) : cześć
- Rodzice odpowiadają : cześć.
Uczeń 1: wszystko zależy od dobrej woli nas i naszych rodziców; spróbujmy ze sobą normalni rozmawiać.
Scenka II( użycie konkretnych argumentów, wysłuchanie syna)
- syn 2 : mamo, co z telefonem dla mnie...
- mama 2:porozmawiamy wieczorem z tatą na ten temat, chociaż ja
uważam, że nie jest ci potrzebny, bo po pierwsze masz jeszcze czas
na telefon, a po drugie nie jest to rzecz, którą powinno się nosić do
szkoły...
- syn 2: ale mamo...
- mama 2 : wrócimy do tej rozmowy wieczorem, dobrze ?
- syn 2 : tak, mamo.
Uczeń 2: rozmawiajmy ze sobą grzecznie, przedstawiajmy rzeczowe argumenty, zanim coś zrobimy, wysłuchajmy innych i zastanówmy się, czy nie mają racji.
Scenka III:
- nauczyciel : dziś ci się nie udało, dostałeś jedynkę.
- Uczennica 1:( rzuca kartką )
- Nauczyciel : nie podoba mi się twoje zachowanie, nie musisz rzucać kartką, możesz przecież poprawić ocenę.
- Uczennica 1: przepraszam pana, to już się więcej nie powtórzy.
Uczeń 1: Przedstawione przez nas sytuacje są tylko jednymi z wielu. Do naj- częstszych zachowań agresywnych należą: bicie, kopanie, kradzież krzyczenie, maltretowanie, napad, poniżanie, zastraszanie, znęcanie się fizyczne i psychiczne Istnieją cztery podstawowe przyczyny zachowań agresywnych (w momencie wypowiadania kolejnych słów pojawiają się uczniowie planszami, na których znajdują się wypisane przyczyny):
-niezadowolenie wynikające z niemożliwości posiadania czegoś;
-potrzeba odreagowania różnych stresów;
-negatywny wpływ otoczenia, złe wzorce zachowań;
Dziennikarz:
Jesteśmy teraz w Zespole szkół w Łubnicach. Naszymi rozmówcami są uczniowie gimnazjum. Mówimy dzisiaj o agresji słownej. Powiedzcie czy w waszej szkole zdarzają się sytuacje, w których koledzy lub koleżanki wyzywają wyśmiewają innych?
Uczennica 2:
Tak, koleżanka mi mówiła, że wyśmiewają się z jednej dziewczyny i ona chodzi teraz smutna i nikt się z nią nie bawi.
Uczeń 3:
A ja słyszałem jak Krzysiu namawiał Piotrka, żeby po lekcjach wyśmiewał się z Karoliny.
Uczennica 2:
Kiedyś na lekcji Iza źle odpowiedziała, to Michał odwrócił się do niej i robił głupie miny i stukał się w czoło, że niby ona taka głupia. A wczoraj moja koleżanka Aga strasznie płakała, bo inni uczniowie bardzo brzydko ją przezywali.
Dziennikarz:
A wy jesteście grzeczni? Wam zdarza się agresja słowna?
Uczeń 3:
Zdarza się, ale jak ostatnio obraziłem Magdę to zaraz ją przeprosiłem. Teraz bardzo się pilnuję.
A na lekcji też już nie będę przeszkadzał.
Dziennikarz:
No tak to o czym mówicie to rzeczywiście złe zachowania. A czy wy moglibyście utworzyć kodeks umów i zasad, które mogłyby zapobiegać agresji słownej?
Uczeń 3:
Wydaje mi się, że tak.
Uczennica 2:
Oczywiście.
Dziennikarz:
To popracujcie nad tym, a my tymczasem popatrzmy jakie zasady zawiera Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej oraz jakie przepisy reguluje Kodeks Karny również dla nieletnich.
W TRAKCIE PREZENTACJI PIOSENKA MUŃKA STASZCZYKA „NIE, NIE NIE”
Dziennikarz:
I co drodzy uczniowie, czy udało wam się ustalić jakieś zasady mądrego postępowania?
Uczennica 2 i uczeń 3 na przemian:
- MÓWIMY DO SIEBIE PO IMIENIU
- NIE WYŚMIEWAMY SIĘ Z INNYCH
- PRZEPRASZAMY, GDY ZROBIMY KOMUŚ KRZYWDĘ
- POMAGAMY OSOBOM, KTÓRYM KTOŚ DOKUCZA
- NIE NAMAWIAMY SIĘ PRZECIWKO INNYM
- POMAGAMY W NAUCE I ROZWIĄZYWANIU PROBLEMÓW OSOBISTYCH
- ZGŁASZAMY RODZICOM LUB WYCHOWAWCY GDY NAM LUB KOMUŚ DZIEJE SIĘ KRZYWDA
Dziennikarz:
Dziękuję bardzo uczniom gimnazjum w Łubnicach za rozmowę i mam nadzieję, że tu w tej właśnie szkole nigdy nie będzie problemów z agresją i brutalnością, bo czyż trudno żyć tak by nie szkodzić innym...?
- Nie, trzeba tylko chcieć. Dziękujemy za uwagę.
|